CV nauczyciela, CV pedagoga

 

W wielu publikacjach i bezpośrednich wypowiedziach – zarówno kandydatów, jak i osób rekrutujących – spotkałem się ze stwierdzeniem, że podstawą przy staraniu się o pracę jest dobre CV – w tym również pracę w oświacie.

 

Osobiście zawsze uważałem, że ważniejsze jest praktyczne pokazanie tego, co się potrafi, jednak z przeprowadzonych ostatnio rozmów z dyrektorami kilku szkół okazało się, że CV jest dla nich kluczowe nie tylko w przypadku kandydatów, których widzą pierwszy raz na oczy, ale również w odniesieniu do praktykantów, stażystów czy wolontariuszy, których goszczą u siebie tygodniami lub miesiącami. Dyrektora interesuje bowiem – obok opinii opiekuna stażu czy praktyk oraz własnych obserwacji – wieloaspektowy zawodowy portret kandydata, ujawniający wszystko to, czego nie udało mu się zaprezentować w praktyce. Ponadto – jak stwierdzili zarządzający szkołami – wygodnie jest mieć wgląd w kompleksową charakterystykę kwalifikacji, kompetencji, umiejętności, doświadczeń oraz osiągnięć aplikującego.

Tak więc musiałem przyznać rację, że pedagogiczna „cefałka” odgrywa ważną rolą nie tylko w przypadku kandydatów próbujących sforsować mury placówki, ale również szczęściarzy, którzy znaleźli się wewnątrz jako praktykanci, stażyści lub wolontariusze.

Dokumenty aplikacyjne pedagoga/nauczyciela – podobnie jak reprezentantów innych dziedzin – mają swoją specyfikę, którą należy uwzględnić przy ich tworzeniu. Curriculum Vitae i list motywacyjny powinny zawierać informacje o karierze edukacyjnej (i zawodowej, jeśli ma się już jakąś praktykę) oraz wspomnianych wyżej kwalifikacjach, predyspozycjach, umiejętnościach i doświadczeniu. Warto zatem traktować je jako zbiór argumentów mających przekonać pracodawcę, że jest się osobą, która spełnia jego oczekiwania (a jeszcze lepiej, jeśli je przewyższa).

Istnieje wiele wzorów CV – zarówno pod względem formy, jak i treści – dlatego poniżej ogólnie opisałem te uniwersalne elementy, które można w indywidualnie dobranej konfiguracji zamieścić w swoich pedagogicznych aplikacjach.

WYKSZTAŁCENIE
Tutaj powinieneś wypisać szkoły, do których uczęszczałeś, zaczynając od tej, którą ukończyłeś ostatnio lub w której nadal się uczysz. Twoją listę powinna zamykać szkoła średnia, chyba że wcześniejsze etapy edukacji miały profil lub charakter, który chcesz zaakcentować w swoim CV, np. szkoła podstawowa muzyczna lub sportowa, Gimnazjum Umiejętności Twórczych itp. Jeśli w szkole średniej lub wyższej pisałeś pracę dyplomową z dziedziny związanej ze specjalizacją lub charakterem placówki, w której chcesz pracować, zamieść w CV jej temat. Dzięki temu możesz być postrzegany jako ekspert w tej właśnie dziedzinie.

DOŚWIADCZENIE ZAWODOWE
Tak brzmiący nagłówek jest pojemniejszy niż „Praca zawodowa”, ponieważ możesz w tym miejscu zawrzeć – obok pracy etatowej i wakacyjnej – wszystkie formy dotychczasowej aktywności składające się na Twoje doświadczenie, czyli: odbyte praktyki, staże, wolontariaty oraz działalność w organizacjach społecznych. Jeśli jednak zdecydujesz się na rozdzielenie swojego doświadczenia zawodowego na poszczególne kategorie, mogą one zostać opatrzone nagłówkami: PRAKTYKI, STAŻE, WOLONTARIATY, DZIAŁALNOŚĆ W ORGANIZACJACH SPOŁECZNYCH

DODATKOWE KWALIFIKACJE
W tym miejscu możesz wypisać wszelkiego rodzaju udokumentowane kursy, szkolenia, warsztaty, konferencje szkoleniowe itp.

SAMODOSKONALENIE
Ten element nie jest popularnym punktem zamieszczanym w życiorysie, jednak możesz w nim zawrzeć wiele cennych informacji eksponujących Twoje mocne strony, np.: studiowanie literatury z zakresu arteterapii, odwiedzanie edukacyjnych serwisów internetowych i przeglądanie artykułów dotyczących metodyki pracy w świetlicy szkolnej, udział w konferencjach naukowych (w tym miejscu wymień tytuły konferencji, ich daty oraz organizatorów, np. uczelnię, instytucję, wydawnictwo edukacyjne), odwiedzanie targów edukacyjnych (wymień daty i miejsca).

WŁASNE PUBLIKACJE
Publikacjami, którymi możesz się pochwalić są nie tylko artykuły, programy, scenariusze opublikowane w czasopismach, internetowych serwisach edukacyjnych; autorskie podręczniki albo ebooki, ale również własny „zawodowy” blog lub strona internetowa, bądź wypowiedzi (posty) na specjalistycznych forach lub w portalach społecznościowych. W CV podaj tytuły publikacji oraz czasopism, adresy serwisów internetowych, autorskiego bloga lub strony WWW, linki do wypowiedzi na forach itp. – oczywiście wraz z datami ich opublikowania.

NAGRODY I WYRÓŻNIENIA
W tym miejscu możesz wymienić swoje szczególne osiągnięcia zawodowe – nagrody, dyplomy, wyróżnienia zdobyte w konkursach osobiście (np. tytuł kreatywnego pedagoga roku, nagroda dyrektora placówki, nagroda zdobyta podczas studiów, np. za najlepszy autorski scenariusz, projekt, program) lub wraz z grupą swoich podopiecznych (np. I miejsce w Ogólnopolskim Przeglądzie Teatrów Szkolnych).

DODATKOWE INFORMACJE
Możesz tutaj opisać swoje umiejętności obsługi komputera i poszczególnych programów, np. aplikacje pakietu MS Office (Word, Excel, PowerPoint), programy graficzne (Corel, Photoshop), programy edukacyjne (seria „Klik uczy…”, „Dyslektyk”); umiejętności obsługi urządzeń biurowych, Internetu i poczty elektronicznej; znajomość języków obcych itp.

ZAINTERESOWANIA
Nie tylko charakteryzują one Twoją osobowość (cierpliwość, systematyczność, kreatywność, zdolności manualne, artystyczne itp.), ale również potencjał pedagogiczny. Jest on tym większy, im bardziej możesz w swojej pracy zawodowej (zarówno edukacyjno-wychowawczej, jak i organizacyjnej) wykorzystać posiadane przez siebie pasje i predyspozycje (np. zdolności artystyczne, menedżerskie itp.).

REFERENCJE
Jeśli posiadasz referencje wystawione przez Twoich przełożonych, dyrektorów lub kierowników instytucji, z którymi do tej pory współpracowałeś, możesz je tu wymienić, a ich kopie załączyć do dokumentów aplikacyjnych lub zabierać ze sobą na rozmowy kwalifikacyjne.

Może się zdarzyć, że w swoim CV dostrzeżesz jakąś piętę achillesową, czyli jego słaby punkt. Pomyśl więc, co mógłbyś zrobić, żeby ten stan zmienić. Niekiedy wystarczy ukończenie jakiegoś kursu lub rozpoczęcie kilkumiesięcznego wolontariatu w wybranej przez Ciebie placówce. Z kolei list motywacyjny powinien stanowić kompozycję argumentów uświadamiających pracodawcy korzyści, jakie uzyska, zatrudniając Cię. Koniecznie zadbaj o to, by znalazły się w nich argumenty odpowiadające hipotetycznym lub sprecyzowanym (np. w ogłoszeniu) oczekiwaniom i wymaganiom stawianym potencjalnemu kandydatowi. Sztampowe, uniwersalne dokumenty, wysyłane hurtowo wszędzie, gdzie się da, są nie tylko oznaką braku profesjonalizmu nadawcy, ale i szacunku dla adresata.

Więcej na temat przygotowywania dokumentów aplikacyjnych nauczyciela i pedagoga przeczytasz w poradniku „Nauczyciel i pedagog na rynku pracy”.

Reklama

NAUCZYCIEL I PEDAGOG NA RYNKU PRACY

Statystyki wskazują, że w Polsce co 8 student studiuje pedagogikę. Oczywiście wśród tej licznej rzeszy spora grupa nie myśli o pracy w zawodzie nawet w chwili podejmowania studiów. Mimo to decyduje się na któryś z kierunków pedagogicznych, ponieważ są one jednymi z niewielu dostępnych w okolicy lub jedynymi, które nie mają przedmiotów ścisłych, bądź też dlatego, że są powszechnie uznane za łatwe (czyżby?).

Do niedawna motywacją do rozpoczynania jakichkolwiek „mało wymagających” studiów była także ucieczka przed wojskiem. Ponadto wielu kandydatów uzasadniających swój wybór pedagogiki sympatią do dzieci i chęcią opiekowania się nimi po jej ukończeniu nie zajmuje się tym zawodowo. Niestety pomimo rezygnacji niektórych absolwentów z kariery pedagogicznej, w aktualne panujących oświatowych realiach dla wielu z tych, którzy chcą pracować w zawodzie, zabraknie miejsc pracy.

Rzesza bezrobotnych pedagogów i nauczycieli jest liczna i z każdym rokiem rośnie. Mimo to powinni oni wyzbyć się przekonania o pedagogicznej ślepej uliczce i dostrzec – zarówno podczas szukania pracy, jak i jeszcze w trakcie trwania nauki – szeroki wachlarz możliwości, jakie dają im studia. Takie podejście pozwala właściwie ukierunkować swoją karierę i rozwój zawodowy (np. odbywane wolontariaty, praktyki, staże; podejmowane studia podyplomowe służące rozszerzeniu dotychczasowych lub zdobywaniu nowych kwalifikacji; wybierane kursy, szkolenia oraz formy i kierunki samodoskonalenia).

Tak więc oprócz pracy „w oświacie” można również robić karierę w jej „otoczeniu”. Placówki oświatowe, kulturalno-oświatowe, opiekuńcze i zdrowotne są bowiem jedynie rdzeniem całego systemu, który oferuje wiele innych ciekawych miejsc pracy. Tam obok kierunkowego wykształcenia i wiedzy merytorycznej przydatne okazują się umiejętności społeczne, zdolności menedżerskie, organizacyjne, marketingowe czy sprzedażowe.

Przykładowe stanowiska, jakie z powodzeniem mogą obejmować absolwenci kierunków pedagogicznych i im pokrewnych to: szkoleniowiec, edukator, konsultant/koordynator lub przedstawiciel handlowy. Mogą oni być zatrudnieni w różnego rodzaju instytucjach (np. szkoleniowych) lub firmach; współpracować z producentami lub dystrybutorami zabawek, pomocy dydaktycznych, mebli szkolnych i dziecięcych, sprzętu rehabilitacyjnego; wydawcami podręczników, poradników, czasopism, książek dla nauczycieli, rodziców, dzieci itp.

Pracując w szeroko pojętym systemie oświaty można również połączyć wiedzę wyniesioną ze studiów z przedsiębiorczością i być twórcą lub wytwórcą: autorem, projektantem lub producentem tego, co zostało wymienione powyżej.

Innym wyjściem jest świadome i celowe wyjście poza system oświaty. Praktyka pokazuje, że absolwenci kierunków pedagogicznych doskonale sprawdzają się na stanowiskach niezwiązanych z oświatą np.: jako pracownicy działu marketingu, promocji lub public relations; jako dziennikarze, reporterzy, felietoniści w agencjach prasowych, wydawnictwach, redakcjach czasopism, rozgłośniach radiowych, stacjach telewizyjnych, zespołach prowadzących portale internetowe itp.; jako pracownicy administracyjno-biurowi w urzędach i instytucjach państwowych, organizacjach pozarządowych oraz w prywatnych przedsiębiorstwach; jako handlowcy (sprzedawcy, przedstawiciele handlowi, telemarketerzy). Na powyższych stanowiskach wymagane są i cenione umiejętności społeczne, organizacyjne, negocjacyjne, a także komunikatywność i kultura osobista, z założenia będące atrybutem każdego dobrego pedagoga.

Możliwości po pedagogice jest zatem wiele – trzeba je tylko dostrzec i wybrać to, co przyniesie satysfakcję i pozwoli się rozwijać. Przy tym rozwój ten może przebiegać w wielu kierunkach i dotyczyć różnych obszarów, a jago rezultaty często mogą się okazać pozytywnym skutkiem ubocznym zrezygnowania ze ścieżki kariery wyznaczonej przez wybrany na studiach kierunek i specjalizację.

Wszystkim tym, którzy mimo wielu trudności chcą pracować w zawodzie i znaleźć dla siebie miejsce na dosyć „ciasnym” oświatowym rynku pracy, polecamy poradnik „Nauczyciel i pedagog na rynku pracy” dostępny w zakładce PUBLIKACJE.